Toplumsal sözleşmeciler tarafından tartışılan konulardan bir tanesi de onun nasıl ortaya çıktığıdır. Konuya ilişkin iki türlü yaklaşım söz konusudur. Birincisi kendiliğinden bir sözleşme anlayışı iken, ikincisi egemen tarafından ileri sürülen mutabakat arayışıdır. İlk iddianın altını dolduranlar toplumsal sözleşmeyi kaosu sonlandırıcı bir unsur görmektedirler. Diğerleri ise bir uzlaşı aracı olarak değerlendirmektedirler. Bizim bakış açımıza göre toplumsal.
Kamuoyunda sıkça karıştırılan kavramlar arasında “Anayasa” ve “Toplumsal Sözleşme” başı çekmektedir. Bu ifadeler aynı anlam içerisinde birbirlerinin yerine kullanılırlar. Oysa ki nitelik itibarıyla tamamen farklıdırlar. En basit tabiriyle Anayasalar kanunlar hiyerarşisinin en üst katmanında yer alırlar, dolayısıyla kanunlar ve yönetmelikler Anayasa’ya aykırı olamazlar. Toplumsal sözleşmeler ise halk tarafından içselleştirilen yaşam tarzının bir tezahürüdür. Toplumsal sözleşmelerin.
Thomas Hobbes Leviathan’da bize modern devletin temellerini anlatmıştır. Vermek istediği mesaj açıktır, o güne kadar fedoal yapılar çerçevesinde evrilmiş devlet anlayışı artık toplumsal bir boyut kazanmıştır. Bireylerin yardımlaşma ve dayanışması neticesinde ortaya çıkan topluluk kavramının bir otorite tarafından desteklenmesi halidir. Bu destek doğaldır ki yasalar çerçevesinde olmalı ve öngörülebilirlik ilkesi kati bir şekilde uygulanmalıdır. Hobbes’un.
Batılı anlayışa göre; Rousseau, Hobbes ve Locke gibi düşünürlerin fikirleri ışığında gelişen antlaşma türüne toplumsal sözleşme denmektedir. Bu ifade aslında bir teoridir. Özü itibarıyla geniş halk kitlelerinin ortak bir amaçta buluşması üzerine kuruludur. Söz konusu teoride bireyler birbirlerinin hak ve özgürlüklerine gereken saygı ve özeni göstermekle yükümlüdür. Ancak bu yükümlülük hiçbir zaman zorunluluk olmamıştır. Kişiler.
Geçtiğimiz hafta sonu İthaki Yayınları tarafından yayımlanan Mary Douglas’ın “Kurumlar Nasıl Düşünür?” eserini okudum. Yazar, lisans, yüksek lisans ve doktora derecelerini Oxford Üniversitesi’nde tamamlamış. 1977 yılında Amerika’ya gitmiş ve Russel Sage Vakfı’nda Kültürel Araştırmalar yöneticiliği yapmış. 1981 yılında Avalon Vakfı Beşeri Bilimleri Profesörü olarak çalışmış ve Northwestern Üniversitesinde de görev almış. Princeton Üniversitesinde konuk profesör.
Mülkiyet kavramı, insanın varlığını sürdürdüğü neredeyse tüm yaşam alanlarında geçerli bir akçe olarak karşımıza çıkmaktadır. Birey kendisine ait bir alan yaratma hissiyatı ile bu kavrama sıkı sıkıya bağlı olup otorite tarafından da desteklenen önemli bir konudur. Mülki hakların korunmasına ilişkin ilkel toplumdan günümüze kadar hemen hemen tüm coğrafyalarda bir çok düzenleme yapılmış günümüzde de temel.