İslâm hukukçuları tarafından zaman zaman tartışılan konuların başında da İslâm’ın bir devlet modeli öngörüp görmediği hususudur. Konuya ilişkin öne sürülen argüman Kur’ân-ı Kerim’de bir devlet fikrinden bahsedilmediği dolayısıyla İslâmın böyle bir hedefinin olmadığı yönündedir. Karşı argüman ise, her topluluğun varlığını idame ettirmek, düşün dünyasını gelecek nesillere aktarmak ve buna mukabil değişim ve dönüşümünü tamamlamak üzere.
Nepotizm en genel tabiriyle adam kayırmacılık olarak bilinir. Az gelişmiş ya da gelişmekte olan ülkelerin başlıca sorunları arasında yer almaktadır. İngilizce dilinde meşhur bir deyim vardır “elephant in the room” birebir çevirisi “odadaki fil” anlamına gelse de “herkesin bildiği sır, ya da insanların konuşmaktan imtina ettiği konu” olarak ifade edilir. İşte nepotizm sorunu da böyle.
Batılı anlayışa göre; Rousseau, Hobbes ve Locke gibi düşünürlerin fikirleri ışığında gelişen antlaşma türüne toplumsal sözleşme denmektedir. Bu ifade aslında bir teoridir. Özü itibarıyla geniş halk kitlelerinin ortak bir amaçta buluşması üzerine kuruludur. Söz konusu teoride bireyler birbirlerinin hak ve özgürlüklerine gereken saygı ve özeni göstermekle yükümlüdür. Ancak bu yükümlülük hiçbir zaman zorunluluk olmamıştır. Kişiler.
